(สมหวัง หวัง หวัง หวัง หวัง)
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
เธอคนดีที่ฉันไว้ใจ
เดือดร้อนเมื่อไร ก็มีสมหวัง
เธอคนเดิมที่คอยเข้าใจ
เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ก็ยังสมหวัง
เหมือนเป็นครอบครัวที่ดูแลตลอด
เหมือนช่วยต่อลมหายใจให้เต็มปอด
ไม่เคยคิดอิดออด อยู่ข้างๆ กันทุกครั้ง
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ตะโกนดังๆ เหมือนความหวังสั่งได้
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ชุมชนสมหวัง อยู่กันด้วยความไว้ใจ
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
เป็นคนเดิมที่เธอไว้ใจ
มองหาเมื่อไร ก็เจอสมหวัง
ขอเป็นคนแรกของเธอได้ไหม
กี่เรื่องร้อนใจ นึกถึงสมหวัง
พร้อมเป็นครอบครัวที่ดูแลตลอด
พร้อมช่วยต่อลมหายใจให้เต็มปอด
ไม่เคยคิดอิดออด
อยู่ข้างๆ กันทุกครั้ง
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ตะโกนดังๆ เหมือนความหวังสั่งได้
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ชุมชนสมหวัง อยู่กันด้วยความไว้ใจ
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
โอ๊ยชีวิตสะดุด มันหาทางออกไม่ได้ จะทำยังไง
(อย่าเพิ่งหมดหวัง อย่าเพิ่งหมดหวัง)
ร้อนอกร้อนใจ ปัญหาเต็มอก ไม่รู้จะทำยังไง
(ชีวิตมีหวัง ชีวิตมีหวัง)
จะมีไหมคนรับฟัง จะมีไหมคนเข้าใจ
(นี่ไงสมหวัง นี่ไงสมหวัง)
อยากขอเป็นคนแรก ที่เธอคิดถึง
อยากขอเป็นคนหนึ่ง ที่เธอไว้ใจ
เราเป็นชุมชนเดียวกัน
(ชุมชนอะไรนะ)
ชุมชนสมหวัง
พร้อมเป็นครอบครัวที่ดูแลตลอด
พร้อมช่วยต่อลมหายใจให้เต็มปอด
ไม่เคยคิดอิดออด
อยู่ข้างๆ กันทุกครั้ง
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ตะโกนดังๆ เหมือนความหวังสั่งได้
สมหวัง สมหวัง สมหวัง
ชุมชนสมหวัง อยู่กันด้วยความไว้ใจ
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)
(โอโฮะโอ โอโฮะโอ โอโฮะโอ โฮะโอ โฮะ โอย)